Answer key for Athenaze (2nd ed.) English-to-Greek exercises

I'm brushing up on my Greek this summer because it's been a decade since I took Greek prose composition. When I taught high-school Latin, my ability to speak, listen, and read in Latin increased radically, and the Greek side of me is jealous!
Greek nerds say that Athenaze may be the best English textbook for learning ancient Greek, so I'm reading it. It is enjoyable to read the simple stories about Dikaiopolis and his little farm.

The hardest part of the book is the English sentences that you have to translate into Greek. When I taught Latin, I stressed translating into Latin because it reinforces everything you're learning. I should say, though, that according to research in second-language acquisition, listening in the target language is the most crucial element, more important than speaking (or writing). And of course the book devotes far more time to reading the stories in Greek than translating into Greek.
Because writing Greek is hard, I'm typing my answers and checking them to the best of my ability, including the accents. (This also gives me the opportunity to practice typing Greek using unicode, which I haven't done for a while.) You'll find below my answers to the English-to-Greek sentences of the first eleven chapters (with the final chapters to be added throughout the rest of 2022). Perhaps they may help someone else who shares this labor with me.
If you see any mistakes, leave a comment!

Chapter 1

1γ
1.      ὁ Δικαιόπολις οὐκ αἐὶ χαίρει.
2.      ἐν τῷ ἀγρῷ αἐὶ πονεῖ.
3.      πολλάκις οὖν κάμνει.
4.      ἀλλ’ οὐκ ὀκνεῖ· τὸν οἶκον γὰρ φιλεῖ.

Chapter 2

2β
1.      οὐ σπεύδει.
2.      διὰ τί οὐ πονεῖς;
3.      τὸ ἄροτρον φέρω.
4.      πρὸς τὸν ἀγρὸν σπεύδεις.
5.      ἀργός ἐστιν.
6.      οὔκ εἰμι ἰσχυρός.
7.      δοῦλος οὐκ εἶ.
8.      ὁ δοῦλος οὐ πονεῖ.
9.      ὁ δοῦλος τὸ ἄροτρον πρὸς τὸν ἀγρὸν φέρει.
10. ἀργὸς οὔκ ἐστιν.

2ζ
1.      ὁ Ξανθίας οὐκ ἔστιν ἰσχυρός.
2.      ὁ δοῦλος πρὸς τὸν ἀγρὸν σπεύδει καὶ τὸ ἄροτρον φέρει.
3.      ὁ ἄνθρωπος οὐ πονεῖ ἀλλὰ πρὸς τὸν οἶκον βαδίζει.
4.      ἐλθέ, ὦ δοὖλε, τοὺς βοῦς εἰσάγε.
5.      μὴ καθεύδε, ὦ ἄνθρωπε, ἀλλ’ ἐν τῷ ἀγρῷ πόνει.

2η
1.      ὁ Δικαιόπολις οὐκέτι πονεῖ ἀλλὰ τοὺς βοῦς λύει.
2.      ἔπειτα δὲ τὸν δοῦλον καλεῖ καὶ «μηκέτι πόνει» φησί, «ἀλλὰ δεῦρο ἐλθέ καὶ τὸ ἄροτρον αἵρει.»
3.      ἐγώ μὲν γὰρ τοὺς βοῦς πρὸς τὸν οἶκον ἐλαύνω, σὺ δὲ τὸ ἄροτρον φέρε.
4.      ὁ μὲν οὖν Δικαιόπολις τοὺς βοῦς ἐκ τοῦ ἀγροῦ ἐλαύνει, ὁ δὲ δοῦλος τὸ ἄροτρον αἱρεῖ καὶ πρὸς τὸν οἶκον φέρει.

Chapter 3

3β
1.      οἱ βόες ἐν τῷ ἀγρῷ καθεύδουσιν.
2.      δεύρο ἐλθέτε, ὦ δούλοι, καὶ τοὺς βοῦς ἐξελαύνετε.
3.      τὸ κέντρον λαμβάνουσι καὶ βραδέως τοῖς βουσί προσχωροῦσιν.
4.      σπεύδετε, ὦ βόες· ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ καθεύδετε.
5.      δύνατον οὔκ ἐστι τοὺς βοῦς ἐξελαύνειν· ἰσχυροὶ γάρ εἰσιν.

3ε
1.      ὁ μὲν δεσπότης τοὺς δούλους καλεῖ, οἱ δὲ τοὺς βοῦς οὐκ ελαύνουσιν.
2.      ἐν τοῖς ἀγροῖς, ὦ παῖδες, μὴ μένετε, ἀλλὰ πρὸς τὸν οἶκον βαδίζετε καὶ καθεύδετε.
3.      οἱ δοῦλοι ἀργοί εἰσιν· οὐκέτι γὰρ πονοῦσιν.
4.      τοὺς βοῦς λύετε, ὦ δοῦλοι, καὶ τὰ ἄροτρα ἐν τῷ ἀγρῷ λείπετε.
5.      μὴ μένετε, ὦ παἶδες. μὴ ὡς ἀργοί ἐστε.

Chapter 4

4λ
1.      ὁ Δικαιόπολις τῇ Μυρρίνῃ προσχωρεῖ καὶ, «χαῖρε, ὦ γύναι φίλη,» φησίν. «τί ποιεῖς;»
2.      «ἐγὼ μὲν πρὸς τὴν κρήνην σπεύδω· τὸ ὕδωρ γὰρ πρὸς τὸν οἶκον φέρειν ἐθέλω. σὺ δὲ τί ποιεῖς;»
3.      «ἐγώ τε καὶ ὁ δοῦλος πρὸς τὸν ἀγρὸν σπεύδομεν. ἀλλ’ ἀκούε.»
4.      «οἱ Ἀθηναῖοι τὴν ἑορτὴν ποιοῦσιν. ἆρ’ ὁρᾶν ἐθέλεις;»
5.      «ἐγὼ μὲν μάλ’ ὁρᾶν ἐθέλω. μὴ οὖν πρὸς τὸν ἀγρὸν ἴθι ἀλλὰ εἰς τὸ ἄστυ ἄγε με.»

Chapter 5

5δ
1.      ὁ πάππας μέγα βοᾷ καῖ τὸν δοῦλον ἐκ τῆς οἰκίας ἐκκαλεῖ.
2.      τί ποιεῖτε, ὦ φίλοι; διὰ τί σιγᾶτε;
3.      ὁ παῖς οὕτως ἀνδρεῖός ἐστιν, ὥστε μέγ’ αὐτὸν τιμῶμεν.
4.      πρὸς τὸ ἱερὸν βαίνειν ἐθέλομεν καὶ τὸν θεὸν τιμᾶν.
5.      μὴ οὕτω χαλεπός ἴσθι, ὦ πάππε· ἐγὼ γὰρ αἴτιος οὐκ εἰμί.

5θ
1.      οὐκέτι πολλοὺς λύκους ἐν τοῖς ὄρεσιν ὁρᾶμεν, καὶ σπανίως εἰς τοὺς ἀγροὺς καταβαίνουσιν.
2.      θαυμάζομεν οὖν, ὅτι ὁ Φίλιππος λύκον ἀπέκτονεν.
3.      ὁ μὲν αὐτὸς παῖς τὰ πρόβατ’ εὖ φυλάττει, τὰ δ’ ἀληθῆ οὐκ ἀεὶ λέγει.
4.      αὐτοὶ οὖν ἐν νῷ ἔχομεν πρὸς τὸ ὄρος σπεύδειν καὶ τὸν νεκρὸν ζητεῖν.

Chapter 6

6θ
1.      μένειν βουλόμεθα.
2.      οὐ φοβoῦμαί σε.
3.      εἰς τὴν νῆσον ἀφικνοῦνται.
4.      μὴ φοβεῖσθε, ὦ φίλοι.
5.      ἀργοὶ γίγνονται.

6ν
1.      ἆρα οὐ πείθεσθαί μοι βούλει, ὦ παῖ;
2.      τὸν μῦθον λέγε μοι.
3.      τὸ ἄροτρον παρέχω σοι.
4.      μέγας βοῦς τῷ αὐτουργῷ ἐστιν.
5.      ὁ νεανίας Θησεύς ὀνόματι τοῖς ἑταίροις ἀνδρείως ἡγεῖται.
6.      ὁ παῖς τὸν λύκον λίθῳ βάλλει.
7.      ἡ παρθένος τῇ φίλῃ σίτον πάρεχει.
8.      ὁ δοῦλος τοὺς βοῦς τῷ κέντρῳ βάλλει.
9.      ἡ παρθένος ταῖς πύλαις προσέρχεται.
10. τῇ ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τοῦ λαβυρίνθου ἐκφεύγουσιν.

6ξ
1.      ὁ Ἀιγεὺς μάλα φοβεῖται, ἀλλ’ αὐτῷ πείθεται.
2.      οἱ μὲν ἑταῖροι μάλιστα φοβοῦνται, ὁ δὲ Θησεὺς ἀνδρείως αὐτοῖς ἡγεῖται.
3.      μὴ φοβεῖσθε, ὦ φίλοι, τὸν Μινώταυρον, ἀλλ’ ἀνδρεῖοι ἔστε.
4.      ἐπεὶ ἡμέρα γίγνεται, ἡ ναῦς εἰς τῆν νῆσον ἀφικνεῖται.
5.      ἐπεὶ πρὸς τὴν Κρήτην πορευόμεθα, πολλὰς νήσους ὁρῶμεν.

6ο
1.      ἐν ᾧ ἡ Ἀριάδνη καλεῖ, ὁ θεὸς ὁ Διόνυσος ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὴν γῆν βλέπει· ἔπειτα τὴν Ἀριάδνην ὁρᾷ τε καὶ φιλεῖ.
2.      ἐκ οὐρανοῦ μὲν οὖν πρὸς τὴν γὴν πέτεται. ἐπεὶ δὲ εἰς τὴν νῆσον ἀφικνεῖται, αὐτῇ προσέρχεται καὶ, «ὦ Ἀριάδνη,» φησί, «μὴ φοβοῦ· ἐγὼ γὰρ ὁ Διόνυσος πέρειμι. φιλῶ σε καὶ σῴζειν βούλομαι. μετά μου πρὸς τὸν οὐρανὸν ἐλθέ.»
3.      ἡ οὖν Ἀριάδνη χαίρει τε καὶ αὐτῷ προσέρχεται.
4.      ἔπειτα ὁ Διόνυσος αὐτὴν πρὸς τὸν οὐρανὸν ἀναφέρει· ἡ δὲ Ἀριάδνη θεὰ γίγνεται καὶ ἐν οὐρανῷ εἰσαεὶ μένει.

Chapter 7

7ε
1.      ἀνὰ τὴν ὁδὸν τοῖς αἰξὶν ἡγοῦμεθα.
2.      οἱ παῖδες τοῖς φύλαξιν πείθεσθαι οὐκ ἐθέλουσιν.
3.      οἱ φύλακες τοῖς παισῖν βοηθεῖν ἐθέλουσιν.
4.      αἱ παρθένοι αἱ σώφρονες τὸν χείμονα φοβοῦσιν.
5.      τὰ τῶν παρθένων ὀνόματα τῷ παιδὶ λέγειν ἐθέλομεν.

7θ
1.      ἐπεὶ ὁ Θησεὺς εἰς τὰς Ἀθήνας ἀφικνεῖται, γιγνώσκει ὅτι ὁ πατὴρ τέθνηκεν.
2.      ἡ μήτηρ τῷ νεανίᾳ, «τὸ αἴτιος,» φησί, «εἶ· ἀεὶ γὰρ τῶν πατρός σου λόγων ἐπιλανθάνῃ.»
3.      ὁ Θησεὺς μάλα λυπεῖται καὶ λέγει, «ἐγὼ τὸ αἴτιός εἰμι· ἐκ τῆς οἰκίας οὖν ἐκφεύγειν μέλλω.»
4.      ἡ δὲ μήτηρ αὐτὸν κελεύει μὴ ἀπιέναι.
5.      δι’ ὀλίγου βασιλεὺς γίγνεται, πάντες δὲ οἱ Ἀθηναῖοι αὐτὸν φιλοῦσιν τε καὶ τιμῶσιν.

Chapter 8

8γ
1.      ἆρα τοὺς παῖδας ἐν τῇ ὁδῷ μαχομένους ὁρᾷς;
2.      ὁ Δικαιόπολις παύεται ἐργαζόμενος καὶ τοὺς βοῦς οἴκαδε ἐλαύνει.
3.      ἑπόμενός μοι παῦε καὶ ἄπελθε.
4.      ἡ Μέλιττα Μυρρίνῃ πειθομένη οἴκοι μένει.
5.      ὁ Θησεὺς ἀνδρείως τοῖς ἑταίροις ἡγούμενος ἐκ τοῦ λαβυρίνθου ἐκφεύγει.
6.      οἱ ἄνδρες πρὸς τὴν νῆσον πορευόμενοι χαίρουσιν.

8ε
1.      ἡ μήτηρ τὴν θυγατέρα πρὸς τὴν κρήνην σπεύδειν κελεύει.
2.      ἡ δὲ θυγάτηρ πρὸς τὸν ἀγρὸν πορεύεται καὶ τὸν πατέρα ζητεῖ.
3.      τὸν δὲ πατέρα ἐν τῷ ἀγρῷ πονοῦντα μετ’ ἄλλων εὑρίσκει.
4.      τῷ δὲ πατρὶ λέγει, «ὦ πάτερ, ἡ μήτηρ κελεύει με ὕδωρ ἐκ τῆς κρήνης φέρειν.»
5.      «ἀλλ’ αἱ ἄλλαι παρθένοι πάντες παίζουσιν.»
6.      ὁ δὲ πατήρ, «πείθου,» φησί, «τῇ μητρὶ, ὦ θύγατερ. τὸ ὕδωρ φέρε.»
7.      πρὸς δὲ τῇ κρήνῃ ἡ θυγάτηρ πολλὰς ὁρᾷ· πάντες ὑδρίας φέρουσιν.
8.      ταῖς μὲν οὖν γυναιξὶ λέγει, «χαίρετε, ὦ φίλαι,» τὴν δὲ ὑδρίαν πληροῖ.
9.      ἐπεὶ δ’ οἴκαδε ἀφικνεῖται, πάντα τῇ μητρὶ λέγει.
10. ἡ δὲ μήτηρ, «εὖ γε,» φησίν, «ἴθ’ οὖν παίζε τε μετὰ τῶν ἄλλων παιδῶν.»

8θ
1.      ἐπεὶ εἰς τὴν νῆσον ἀφικνούμεθα, πρὸς τῆν Αἰολίαν οἰκίαν πορεύομαι.
2.      ὁ δέ, ἐπεὶ ὁρᾷ με, μάλα θαυμάζει καὶ, «τί πάσχεις,» φησί, «διὰ τί αὖθις πάρει;»
3.      ἐγὼ δ’ ἀποκρινόμενος λέγω, «οἱ ἑταῖροι μου τὸ αἴτιός εἰσιν. ἔλυσαν μὲν γὰρ τοὺς ἀνέμους. βοήθει δέ, ὦ φίλε, ἡμῖν.»
4.      ὁ δ’ Αἴολος, «ἄπιτε ταχέως,» φησίν, «ἐκ τῆς νήσου. οὐ δυνατόν ἐστί βοηθεῖν. οἱ γὰρ θεοὶ δήποι μισοῦσί σε.»

Chapter 9

9δ
1.      οἱ δοῦλοι οἴκαδε σπεύδουσιν, τοὺς βοῦς ἐλαύοντες.
2.      ὁ ξένος τοὺς παῖδας εἰς τὴν ἀγορὰν τρέχοντας ὁρᾷ.
3.      οὐδεὶς τῆς καλούσης μητέρα τῆς παρθένου ἀκούει.
4.      ὁ παῖς πατέρα ἐν τῇ ἀγορᾷ μένοντα εὑρίσκει.
5.      ὁ πατὴρ τὸν παῖδα μάλ’ ἀνδρεῖον ὄντα τιμᾷ.

9ζ
6.      ἀκούομεν τῶν λόγων τοῦ ἀγγέλου.
7.      πρὸς τὴν οἰκίαν τὴν τῆς ποιητοῦ ἔρχομαι.
8.      τὸν τῆς παρθένου πατέρα ζητοῦσιν.
9.      ἡ μήτερ τῆς δακρυούσης παρθένου ἀκούει καὶ ἐκ τῆς οἰκίας σπεύδει.
10. οἱ πολίται τοῦ ἀγγέλου ἔχοντες πρὸς τὸν βασιλέα ἡγοῦνται.
11. τῶν γυναικῶν πολλαὶ πρὸς τὸ ἄστυ μετὰ τῶν ἀνδρῶν ἰέναι βούλονται.

9θ
1.      ἐπεὶ ὁ Εὐρύλοχος τί ἔχει ὁρᾷ, ἐκφύγων πρὸς τὴν ναῦν τρέχει.
2.      ἐγὼ δὲ πάντα ἀκούων πρὸς τὴν τῆς Κίρκης οἰκίαν ἔρχομαι, τοὺς ἑταίρους σῷζειν βουλόμενος.
3.      ἡ δὲ Κίρκη σῖτόν τ’ οἶνον παρέχει μοι· τῷ οὖν ῥάβδῳ πλήττουσά με κελέυει εἰς τοὺς συφεοὺς ἰέναι.
4.      ἐγὼ δὲ σῦς οὐ γίγνομαι· ἡ δὲ μάλα φοβουμένη τὸυς ἐμοῦ    ἑταίρους λύειν βούλεται.

Chapter 10

10ε
1.      ἄγγελόν τινα πρὸς τὸν βασιλέα πέμψομεν.
2.      ὁ βασιλεὺς τὸν ἄγγελον ἀκούσεται καὶ ἡμῖν βοηθήσει.
3.      τί ἄξετε, ὦ παῖδες; δι’ ὀλίγου γὰρ ἐν κινδύνῳ ἔσεσθε.
4.      τῷ πατρὶ πεισόμεθα καὶ οἴκαδε σπεύσομεν.
5.      οἱ μὲν νεανῖαι ἡμῖν ἡγήσονται, αὐτοῖς δ’ ἑψόμεθα.

10κ
1.      μὴ μένετε· δεῖ ἡμᾶς σπεύδειν.
2.      ἆρ’ οὐκ ἔξεστί μοι ἐν τῷ ἄστει μένειν;
3.      ἡμᾶς δεῖ τὸν παῖδα εἰς τὴν κρήνην φέρειν.
4.      τὴν Μέλιτταν οἴκοι μένειν δεῖ.
5.      ἡμῖν ἔξεστι πρὸς τὸ ἄστυ πορεύεσθαι· ἡμᾶς εὐθὺς ὁρμᾶσθαι δεῖ.

10μ
1.      ὁ μὲν ἄνεμος ἐννέα ἡμέρας τὸν Ὀδυσσέα διὰ τῆς θαλάττης φέρει, ὁ δὲ δεκάτῃ πρὸς ἄλλην τινὰ νῆσον ἀφικνοῦνται.
2.      ἡ νύμφη ὀνόματι ἡ Καλυψὼ ἐκεῖ οἰκεῖ· αὐτὴ δ’ αὐτὸν εὐμενῶς δέχεται.
3.      ἡ μὲν αὐτὸν φιλοῦσα λέγει, «ἀεὶ μετά μου ἐπὶ τὴν νῆσον μένε.» ὁ δὲ Ὀδυσσεὺς οἴκαδ’ ἐπανιέναι καὶ τήν τε γυναῖκα καὶ παῖδα ὁρᾶν ἐθέλει.
4.      τέλος δὲ ὁ Ζεῦς ἄγγελον πέμπων τὴν νύμφην τὸν Ὀδυσσέα λύειν κελεύει.
5.      ἡ Καλυψὼ σχεδίαν ποιεῖν αὐτὸν κελεύει καὶ αὐτῷ βοηθεῖ.
6.      ἐπεὶ ἡ σχεδία ἑτοίμη ἐστίν, ὁ Ὀδυσσεὺς χαίρων ἀποπλεῖ.

Chapter 11

11δ
1.      πέσει, πέσεσθε, ἔπεσες, ἐπέσετε
2.      βαλεῖς, βαλεῖτε, ἔβαλες, ἐβάλετε
3.      λείψεις, λείψετε, ἔλαβες, ἐλάβετε
4.      ἀφίξει, ἀφίξεσθε, ἀφίκου, ἀφίκεσθε
5.      λήψει, λείψεσθε, ἔλιπες, ἐλίπετε
6.      μαθήσει, μαθήσεσθε, ἔμαθες, ἐμάθετε
7.      ἄξεις, ἄξετε, ἤγαγες, ἠγάγετε
8.      εὑρήσεις, εὑρήσετε, ηὗρες, ηὗρετε
9.      ἕξεις, ἕξετε, ἔσχες, ἔσχετε
10.  γενήσει, γενήσεσθε, ἐγένου, ἐγένεσθε
11.  πείσει, πείσεσθε, ἔπαθες, ἐπάθετε
12.  φεύξει, φεύξεσθε, ἔφυγες, ἐφύγετε
13.  ἀποθανεῖ, ἀποθανεῖσθε, ἀπέθανες, ἀπεθάνετε
14.  παρέξεις, παρέξετε, παρέσχες, παρέσχετε
11η
1.      πάππον ἐν τῇ ἀγορᾷ καθίζοντ’ ἐλίπομεν.
2.      οἱ παῖδες τὸν λύκον λίθοις ἔβαλον.
3.      ἆρ’ ἔμαθες τί ἐγένετο;
4.      ὁ ἰατρὸς δι’ ὀλίγου εἰς τὴν πόλιν ἀφίκετο.
5.      ὁ αὐτουργὸς τὸ ἄροτρον ἐν τῷ ἀγρῷ λιπών τοὺς βοῦς ἤγαγεν.
6.      αἱ γυναῖκες τὰ γενόμενα μαθοῦσαι ἔφυγον.
7.      ὁ παῖς ἐκ τοῦ δένδρου πεσών δεῖν’ ἔπαθεν.
11ν
1.      πῶς τυφλός, ὦ παῖ, ἐγένου; εἰπέ μοι τί ἐγένετο.
2.      ποῦ τοὺς βοῦς εἶδες; ἆρ’ αὐτοὺς ἐν τῷ ἀγρῷ ἔλιπες;
3.      κατὰ θάλατταν πόλλα πάθοντες τέλος εἰς τὴν γῆν ἀφίκοντα.
4.      οἱ παῖδες τοὺς χοροὺς εἰδόντες οἴκαδ’ ἦλθον καὶ τῷ πατρὶ εἶπον τί ἐγένετο.
5.      αἱ παρθένοι εἰς τὴν θάλατταν πεσοῦσαι δεινὰ ἔπαθον.
11ξ
1.      ὁ μὲν βασιλεὺς ἐκ τοῦ ἵππου πεσὼν κακόν τι ἔπαθεν, οἱ δὲ ἰατροὶ εἶπον ὅτ’ αὐτὸν ὠφελεῖν οὐ δύνανται.
2.      οἱ θεράποντες μάθοντες ὅτι ἄλλος τις ἰατρὸς ἐν τοῖς δούλοις πάρεστιν, «δεῖ,» ἔφασαν, «τοῦτον τὸν ἰατρὸν παρά σε κομίζειν.»
3.      ἐπεὶ δὲ ὁ ἰατρὸς ἀφίκετο, ὁ βασιλεὺς, «ἆρ’ ἔξεστιν,» ἔφη, «τὸν ἐμόν πόδα ἰατρεύειν;»
4.      ὁ ἰατρὸς εἶπεν ὅτι πειρᾶσθαι ἐθέλει.
5.      ἐπεὶ δὲ ὁ ἰατρὸς τὸν πόδα ἰάτρευσεν, ὁ βασιλεὺς φιλώτερος αὐτῷ ἐγένετο.